تا کی باید اشک پدری را که شرمنده بچه هاشه ببینم ....پدری که از شرمندگی دوست نداره برگرده خونه....پدری که از صبح تا شب سگ دو میزنه اما آخرشم هنوزززز هشتش گرو نهشه....پدری که میگه نمیخوام با بچه هام چشم تو چشم بشم....واسه همینم شبا وقتی میرم که خوابن و صبحام وقتی میزنم بیرون که .....
پدری که دلش برای به آغوش کشیدن فرزندش تنگ شده اما هنوزم روش نمیشه زود بره خونه...پدری که دل شکسته است و توی تنهایی اشک میریزه.....پدری که دلش برای خنده های بچه هاش وقتی لباس نو به تن میکنن تنگ شده....پدری که 10سال پیرتر از سنش میزنه...پدری که ! پدری که !
امروز ( چند ماه پیش تورفاه سمنان ) پسر بچه ای را دیدم که پفک بدست و خندون اومد سمت مادرش گفت میشه اینو بخریم؟ مادرش گفت عزیزم میریم اونور خیابون اون مغازهه بزرگترشو داره....پسر بچه با سادگی تمام بدون هیچ گله ای قبول کرد...پفک را برگردوند...اما تلخیه لبخندشو میشد فهمید....شاید خوشحال بود ازینکه مادرشو درک کرده...شایدم احساس غرور میکرد.....و شاید متوجه شده بود که اونور خیابون مغازه ای نیست. پس پفکی هم نیست...مادر میخواست حفظ آبرو کند ترسیدم که پفک را بخرم و بدم به پسر بچه....تو این فکر بودم که ی آقایی از پشت داد زد و مادر را مورد خطاب قرار داد که " خانوم اگه چیزی نمیخری وقت بقیه را نگیر...مردم که مسخره شما نیستن" ....(جدیدا وقت تو مملکت ما گرانبها شده )
رفتند و نگاه من هم به دنبال آنها رفت و رفت... و فکرم ماند پیش کودکی که پفک تنها آرزوی بزرگش بود...
کاش میتونستم بفهمم که چرا خدا ی عده را بقدری پولدار آفریده که خرج الکی میکنن و ی عده ام.....آخه من حکمت این موضوع را نمیفههممممممم......
، سوگند یاد میكنم که زیبا پرچم عدالت و داد خواهی را بر فراز قله های مرتفع فراموشی به اهتزاز درآورم و اندیشه عدالت محوری و عدالت گستری را چون رؤیایی دست نیافتنی به صفحات غبارگرفته ی تاریخ پیوند زنم، تا نسل آدمی این آرزوی دیرینه را با خود به گور ببرد .
هرگز جسم نحیف و رنجور خود را در تلاطم سختیهای دفاع از حق و عدالت به مخاطره نیندازم چراكه این جسم به مثابه امانتی الهی در دستان من است و به خطر افكندن آن برای اهداف بی ارزشی چون دفاع از حق، قصور در امانتداریِ از این نازنین امانت پروردگار بوده و معصیتی است بس عظیم و نابخشودنی ...
قسم به زیبا صدای دلنشین جرینگ و جورنگ سکه های زر و سوگند به زیبا سرود فریاد عدالت در گوش های کر، که هیچگاه نفع عمومی را بر منافع فردی خود و اقربای سببی و نسبی تا درجه سوم از طبقه سوم برتری و رجحان ندهم چراكه چنین ترجیحی بیگمان ترجیحی است بلا مرجح که سیستم قضایی ایران را دچاره مخاطره ای بس عظیم می سازد و كانون گرمِ خانه و خانواده را نیز به آتشین توپخانه ای شگرف مبدل میسازد.
آری من سوگند یاد می کنم که هیچگاه در برابر فریاد مظلومی كه یتیمی به ادعایی واهی مانع او در رسیدن به زیبا كلبه ی محقرانه اش "كه سر بر آسمان هفتم میساید و قلب آسمان را میخراشد" شده است ، سكوت ننمایم وتا باز پس گرفتن حق زمین خوار مظلوم از این یتیم جورپیشه و نیز گرفتن كلیدی تک واحدیِ ناقابل (ترجیحا پِنت هـَوس) از این كلبه محقرانه،به عنوان حق الزحم، از پای ننشینم.
اگر چنانچه در حرفه وكالت به خدمتگزاری پرداختم همواره اصلی ترین معیار و سنگ محك عدالت در این حرفه كه همانا میزان حق الوكاله پرداختی موكل می باشد را مورد احترام قرار دهم چراكه بی شك هركس به همان میزان كه خود را ذیحق میداند حق الوكاله میدهد پس آنكه ندارد و نمیدهد لا ریب و ولاشک كه اصراری بر احقاق حق خود ندارد وآنكه بسی بیشتر از بسیار میپردازد قطعا که او محق است.
.
و تو ای شاهین عدالت آنگاه که من بر مسند قضاوت تكیه خواهم زد ، مبادا كه در آسمان قضاوتم به پرواز در آیی چرا كه ، كمانداران خویشتن خواهی من هر لحظه فرودت را به انتظار میكشند تا تو را به بند كشند و لاجرم با من راهی دوزخت كنند که همانا بی گمان اصل بر این است كه هیچ قاضی به بهشت نمیرود مگر آنكه خلافش ثابت شود و این خلاف در مورد من هرگز ثابت نخواهد شد... هرگز
بر هيچ آموزنده و يا جوينده دانش در هر برهه از زمان ، پوشيده نبوده و نيست ، که شب قبل از هر امتحاني ، و آنچه در اين شب خوانده ، آموخته و حفظ مي شود ، مهمترين و موثر ترين عامل در کسب نمره مقبول و رضايت بخش خواهد بود ! و همگان بر اين نکته نيزآگاهند که مهمترين دشمن اين شب ارزشمند ، همانا خواب ناز مي باشد که با غلبه بر چشمان باز هر محصلي ، آنها را خواهد بست و در نتيجه ، محصلين بيچاره را از برکات اين شب گرانبها بي بهره خواهد نمود .
لذا بر آن شديم تا چند راه از طرق بي شمار مبارزه با اين دشمن خوني شب امتحان ، يعني خواب را براي شما محصلين عزيز در هر مقطع تحصيلي که مي باشيد ، از پيش دبستاني گرفته تا فوق دکترا ، بازگو نماييم ، باشد که پس از احراز نمرات بالا و در نهايت ، رسيدن به قله هاي رفيع علم و دانش و ايضا ثروت ، ما را نيز از دعاي خيرتان بي بهره نفرماييد !
نَفَقه در لغت به معنی: هزینه . خرج . اخراجات . خرج هر روزه . خرجی آمده است.
نَفَقه یعنی انفاق و کمک کردن از باب نیکوکاری است البته این نفقه بعضاً الزام‌آور میشود مانند نفقه زوجه و نفقه اقارب و خویشاوندان.
طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی ایران، نفقه عبارتست از: همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض .